فرضیهٔ «ماری جوانا به مثابهٔ دروازهٔ ورود» مدعی است که مصرف ماری جوانا احتمال این را که افراد متعاقب آن به مصرف مواد مخدر خطرناک تر روی آورند افزایش می دهد و از این رو ماری جوانا همچون یک دروازهٔ ورود برای گرایش به مواد خطرناک تر است. این فرضیه یکی از ستون های اصلی سیاست گذاری های مخالف با مصرف ماری جوانا در آمریکا بوده است. با این وجود، در مورد اعتبار و صحت این فرضیه بحث های بسیاری وجود دارد.
مطالعات نشان داده اند که مصرف دخانیات در مقایسه با مصرف ماری جوانا پیش بینی کنندهٔ بهتری برای مصرف مواد خطرناک تر است.
هیج مطالعهٔ پذیرفته شده ای تاکنون نتوانسته است رابطه ای علت و معلولی بین مصرف ماری جوانا و مصرف متعاقب مواد خطرناک تر نظیر هروئین و کوکائین بیابد. با این وجود به نظر می رسد عواملی همچون گستردگی تبلیغات سیگار تنباکو و همین طور رسم مخلوط کردن سیگار و ماری جوانا با یکدیگر در قالب یک سیگاری جوینت که در اروپا رایج است، دست به دست یکدیگر می دهند تا میزان وابستگی به نیکوتین در میان جوانانی که ماری جوانا مصرف می کنند افزایش یابد.
یک مرور جامع بر روی مقاله های مربوط به فرضیهٔ «ماری جوانا به مثابهٔ دروازهٔ ورود» که در سال ۲۰۰۵ صورت گرفت نشان داد که:
مطالعات نشان داده اند که مصرف دخانیات در مقایسه با مصرف ماری جوانا پیش بینی کنندهٔ بهتری برای مصرف مواد خطرناک تر است.
هیج مطالعهٔ پذیرفته شده ای تاکنون نتوانسته است رابطه ای علت و معلولی بین مصرف ماری جوانا و مصرف متعاقب مواد خطرناک تر نظیر هروئین و کوکائین بیابد. با این وجود به نظر می رسد عواملی همچون گستردگی تبلیغات سیگار تنباکو و همین طور رسم مخلوط کردن سیگار و ماری جوانا با یکدیگر در قالب یک سیگاری جوینت که در اروپا رایج است، دست به دست یکدیگر می دهند تا میزان وابستگی به نیکوتین در میان جوانانی که ماری جوانا مصرف می کنند افزایش یابد.
یک مرور جامع بر روی مقاله های مربوط به فرضیهٔ «ماری جوانا به مثابهٔ دروازهٔ ورود» که در سال ۲۰۰۵ صورت گرفت نشان داد که: