الکترون خواهی

در شیمی و فیزیک اتمی میل ترکیبی الکترون یا انرژی رهایی الکترون (به انگلیسی: Electron affinity) یک اتم یا مولکول به معنای انرژی است که هنگام اضافه شدن یک الکترون به یک اتم یا مولکول خنثی آزاد و تبدیل آن به یک یون منفی (آنیون) ایجاد می شود.
فیزیک حالت جامد
الکترونگاتیوی
انرژی یونش
تئوری اچ اس ای بی
(انرژی) X + e− → X− + energy
در فیزیک حالت جامد میل ترکیبی الکترون یا به بیان بهتر انرژی رهایی الکترون اندکی تفاوت معنایی دارد و به معنای انرژی رها شده از انتقال الکترون از سطح انرژی خلاء در خارج از نیمه هادی به لبه پایین باند هدایت درون نیمه هادی است.
میل ترکیبی الکترون تنها در حالت گاز ی ماده تعریف شده است. به این دلیل که سطح انرژی مولکول ها و اتم ها در حالات مایع و جامد به دلیل پیوندها میان اتمی و مولکولی ویژه در این حالات، تحت تاثیر مولکول ها و اتم های مجاور خویش قرار می گیرد. فهرستی از میل ترکیبی الکترون ها توسط رابرت اس. مولیکن (به انگلیسی: Robert S. Mulliken) تهیه شد و برای ساخت مقیاس الکترونگاتیوی اتم ها به کار گرفته شد. مقیاس الکترونگاتیوی اتم برابر است با میانگین الکترونگاتیوی و انرژی یونش آن اتم. نمونه ای دیگر از کاربرد میل ترکیبی الکترون در تئوری اچ اس ای بی (به انگلیسی: HSAB theory) است.نظریه HSAB نیز در پیش بینی نتیجه های واکنش های متاتیزی مفید می باشد. به تازگی نشان داده شده است که حتی حساسیت و عملکرد مواد منفجره را می توان بر اساس نظریه HSAB توضیح داد.مولکول یا اتمی که میل ترکیبی الکترون بزرگتر مثبتی داشته باشد گیرندهٔ الکترون است و مولکول یا اتمی که میل ترکیبی الکترون کوچگتر مثبتی داشته باشد دهندهٔ الکترون است، این دو گونه مولکول یا اتم با همدیگر واکنش می دهند. بنابراین نافلزات میل ترکیبی الکترون بزرگتر مثبتی نسبت به فلزات دارند.