بوم شناسی انسانی

بوم شناسی انسانی یک مطالعه میان رشته ای و ترارشته ای از رابطه بین انسان ها و محیط طبیعی، اجتماعی و محیط ساخته شده به دست بشر است. فلسفه و مطالعه بوم شناسی انسانی دارای تاریخچه ای گسترده و پیشرفته در زمینه محیط زیست، جغرافیا، جامعه شناسی، روان شناسی، انسان شناسی، زیست شناسی، همه گیرشناسی، بهداشت عمومی و اقتصاد خانگی هست.
سازگاری ژنتیکی، فیزیولوژیکی و اجتماعی با محیط زیست و تغییرات محیطی؛
نقش عوامل اجتماعی، فرهنگی و روان شناختی در حفظ یا نابودی زیست بوم ها؛
تأثیر تراکم جمعیت بر سلامت، سازمان اجتماعی یا کیفیت محیط زیست؛
مشکلات سازگاری جدید در محیط های شهری؛
درون کنش های فنی و تغییرات محیطی؛
توسعه اصول متحد در مطالعه سازگاری زیست شناسانه و فرهنگی؛
پیدایش ناهنجاری ها در تکامل زیستی و فرهنگی انسان؛
رابطه کیفیت و کمیت غذایی با عملکرد فیزیکی و فکری و تغییرات جمعیتی؛
استفاده از رایانه ها، دستگاه های سنجش از راه دور و سایر ابزارها و فناوری های جدید :۱
تاریخ بوم شناسی انسان ریشه های قوی در بخش های جغرافیا و جامعه شناسی اواخر قرن نوزدهم دارد. در این زمینه یک پیشرفت مهم تاریخی یا برجسته ای که پژوهش را به روابط زیست محیطی بین انسان ها و محیط های شهری آن ها تحریک می کرد، در کتاب جورج پرکینز مارش به نام «مرد و طبیعت: جغرافیای فیزیکی که توسط اقدامات انسانی تغییر کرد»، که در سال۱۸۶۴ منتشر شد، پیدا شد. مارش علاقه مند به عامل فعال درهم کنش های انسان-طبیعت (پیشگام اولیه در بوم شناسی شهری یا ساختار جاویژه انسانی) در اشاره مکرر به اقتصاد طبیعت بود .
اولین استفاده در زبان انگلیسی از اصطلاح "بوم شناسی" به شیمی دان آمریکایی و بنیان گذار حوزه اقتصاد خانه، الن سوالو ریچاردز نسبت داده می شود. ریچاردز ابتدا این اصطلاح را به عنوان «Oekology» در سال ۱۸۹۲ میلادی معرفی کرد و بعدها اصطلاح «بوم شناسی انسانی» را توسعه داد.
اصطلاح «بوم شناسی انسانی» در سال ۱۹۰۷ در اثر ریچاردز به نام "بهداشت در زندگی روزمره" منتشر شد، که در آن «مطالعه محیط اطراف انسان ها در تأثیرات آنها در زندگی مردان» است. استفاده ریچاردز از این اصطلاح، انسان را به عنوان بخشی از طبیعت به جای جدا از طبیعت شناساند. این اصطلاح نخستین حضور رسمی خود را در زمینه جامعه شناسی در کتاب «مقدمه ای بر علوم جامعه شناسی» که در سال ۱۹۲۱ میلادی منتشر شد، داشت. این کتاب به وسیله رابرت ازرا پارک و ارنست واتسون برگس (نشر دانشکده جامعه شناسی دانشگاه شیکاگو) نوشته شد. دانش آموز آنها، رادریک مک کنزی کمک کرد که زیست بوم انسانی را به عنوان یک زیرمجموعه در مکتب شیکاگو تقویت کند. این نویسندگان بر تفاوت بین بوم شناسی انسانی و محیط زیست به طورکلی با برجسته کردن تکامل فرهنگی در جوامع انسانی تأکید داشتند.