واسازی

ساخت گُشایی نوعی از خوانش متن است که در آن کوشیده می شود پیش فرض های داخل یک متن کشف شود. به ساخت گشایی، واسازی، شالوده شکنی، بن فکنی و دِکُنستروکسیُن (به فرانسوی: Déconstruction) هم گفته شده است.
ژاک دریدا
ساختارگرایی
پساساختارگرایی
پست مدرن
ساخت گشایی از نظریات زبانی-فلسفی جدید آمده است که با حوزه فلسفهٔ پساساختارگرایی و پسانوگرایی (پست مدرنیسم) در ارتباط است. این واژه گاه به ساختارشکنی و ساخت شکنی نیز ترجمه شده است.
اصطلاح Déconstruction را فیلسوف معاصر فرانسه ژاک دریدا با مفهومی نه چندان صریح برساخت.دریدا با واسازی که وجه دیگر نقدِ متافیزیک است، می خواهد با «اوراق کردن» ساختارها، در حقیقت، «کشف حجاب» کند (به مفهوم Alétheia یونانی – هایدگری) و در این مسیر، خاستگاه و نقش «مرکز» مقتدر، مسلط و متعالی را در ساختارمندی خودِ ساختار آشکار سازد. از این رو واسازی دریدایی هرگز مفهوم منفی نابود کردن و خراب کردن را با خود حمل نمی کند.
اصطلاح Déconstruction را فیلسوف معاصر فرانسه ژاک دریدا با مفهومی نه چندان صریح برساخت. این اصطلاح از قبل در زبان فرانسه بوده است و دریدا بسط و کاربردهای متفاوت تری برای آن ایجاد کرده که در بخش های دیگر این نوشته به مفهوم این اصطلاح و کارکرد زبانی-فلسفی آن اشاره خواهد شد.

رجوع شود به:ساختارشکنی