والۀ اصفهانی، محمدیوسف (قزوین ۹۸۸ـ اصفهان ح ۱۰۷۸ق)
(یا: والۀ قزوینی) شاعر و تاریخ نگار ایرانی. برادر میرزا محمدطاهر وحید و هم روزگار نصرآبادی بود. در دربار شاه صفی و شاه عباس دوم صفوی به امور دفتری و دیوانی اشتغال داشت. در ۱۰۵۸ق در ۷۰سالگی هنگام فتح قندهار در رکاب شاه عباس دوم بود. در ۱۰۶۶ به وزارت توپخانه منصوب شد و تا زمان شاه سلیمان در این منصب باقی ماند. واله در نظم و نثر مهارت داشت. اشعاری از وی در تذکره ها آمده است. از آثارش: تاریخ خلد برین در تاریخ عمومی از آفرینش آدم تا پادشاهی شاه سلیمان صفوی که در ۱۰۷۸ تألیف شده است.
(یا: والۀ قزوینی) شاعر و تاریخ نگار ایرانی. برادر میرزا محمدطاهر وحید و هم روزگار نصرآبادی بود. در دربار شاه صفی و شاه عباس دوم صفوی به امور دفتری و دیوانی اشتغال داشت. در ۱۰۵۸ق در ۷۰سالگی هنگام فتح قندهار در رکاب شاه عباس دوم بود. در ۱۰۶۶ به وزارت توپخانه منصوب شد و تا زمان شاه سلیمان در این منصب باقی ماند. واله در نظم و نثر مهارت داشت. اشعاری از وی در تذکره ها آمده است. از آثارش: تاریخ خلد برین در تاریخ عمومی از آفرینش آدم تا پادشاهی شاه سلیمان صفوی که در ۱۰۷۸ تألیف شده است.