هانری پنجم

هانری پنجم . [ ی ِ پ َ ج ُ ] (اِخ ) (1387-1422 م .) پادشاه انگلستان ، پسر هانری چهارم که در سال 1413 م . پس از مرگ پدر به جای وی نشست . و در سال 1422 بدرود زندگی گفت و پس از او پسرش هانری ششم به سلطنت رسید. (از دایرة المعارف بریتانیکا).

هانری پنجم . [ ی ِ پ َ ج ُ ] (اِخ ) پادشاه آلمان ، پسر هانری چهارم که به تحریک پاپ و پشتیبانی اشراف ، بر پدر شوریدو به جای او نشست . وی در سال 1122م . عهدنامه ای در شهر ورمز ، با پاپ منعقد کرد. این عهدنامه را کنکوردای و رمزی نامند و مقصود از کنکوردا، معاهده ای است که میان پاپ و پادشاه بسته میشود. عهدنامه ٔ مزبور قدیمیترین قراردادی است که بدین طریق منعقد گردیده است . این عهدنامه هرچند که تمام نقشه ٔ گرگوار هفتم را که میخواست کلیسا را یکسره از دست قیاصره ٔ آلمان خارج و مستقل کند عملی نکرد، اما چون استقلال داخلی کلیسا را تضمین میکرد، میتوان آن را نخستین فتح کلیسا در مبارزه با امپراتوری مقدس شمرد. هانری چهارم مانند پدرش ، با خطر بزرگ فئودالیزم دست به گریبان بود و اگرچه در دفع آن با تمام قوا کوشید، از جمله مردم شهرنشین را در مقابل اشراف آزادی داد و بعضی از شهرها را شهرهای امپراطوری نامید و آزادی بیشتری به اهالی آنها داد و طبقه ٔ کاسب و صنعتگر و تاجر را تشویق و تحریض به کار کرد و از آنها پشتیبانی نمود، ولی چون اشراف و امارتهای بزرگ آلمان ، از قبیل ساکس و زواب و دوکهای آنها از دیرزمان قدرت و نفوذ فوق العاده داشتند و مخصوصاً از پشتیبانی سخت روحانیون برخوردار بودند، لذا اقدامات هانری چهارم و پسرش هانری پنجم به نتیجه نرسید و سرانجام هانری پنجم گرفتار تحریکات و کارشکنی های آنان گشت و سلطنتش به پایان رسید و با انقراض پادشاهی او، سلطنت خانواده ٔ فرانکنی که وی از آنان بودپایان یافت . (از تاریخ عمومی قرون وسطی ج 2 ص 126).