ثرى

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار)
خاک. ارباب لغت آن را خاک‏تر معنی کرده‏اند در مجمع و اقرب الموارد، خاک مرطوب گفته‏اند و غیر آن معنی نیز آمده است ولی از نهج البلاغه روشن می‏شودکه معنی آن مطلق خاک است برای خداست آنچه در اسمان و زمین و آنچه در میان آن دو و آمچه در نزدیک خاک است. در نهج البلاغه آمده «وَ یَطُولُ فِی الثَّری حُلُولُها» خطبه 223 «وَدُفْنِتَ تَحْتَ الثَّری» نامه 41 «وَاَکَلَتْهُمُ الْجَنادِلُ وَالثَّری» خطبه 224. پیداست که مراد از آنها مطلق خاک است. «ثری فقط یک دفعه در قرآن آمده است.