جان اِف. (فرانسیس) بریدی (به انگلیسی: John F. (Francis) Brady) (متولد ۸ ژانویه ۱۹۵۴) حائز منصب استاد تمامی چِورون در رشته مهندسی شیمی در مؤسسه فناوری کالیفرنیا است. حوزه تخصصی بریدی مکانیک سیالات است و عمده شهرت وی به خاطر معرفی روش دینامیک استوکسی برای شبیه سازی سوسپانسیون های ذرات کروی و بیضی گون در جریان های با عدد رینولدز پایین است.
فرهنگستان هنر و علوم آمریکا (۲۰۱۴)
جایزه دینامیک سیالات (۲۰۱۱)
مدال بینگهام (۲۰۰۷)
گزینش در آکادمی ملی مهندسی (۱۹۹۹)
جایزه پیشرفت حرفه ای از انجمن مهندسان شیمی آمریکا (۱۹۹۸)
پژوهانه از مؤسسه مک گراو (۱۹۹۳)
کسب منصب استادی ژولیت-کوری در مؤسسه فناوری شیمی فیزیک پاریس (۱۹۸۸)، (۱۹۹۶)
کسب پژوهانه کمیل و هنری درایفوس (۱۹۸۶)
جایزه پژوهشگر برتر نهاد ریاست جمهوری، بنیاد ملی علوم (۱۹۸۵)
بریدی دوره کارشناسی را در سال ۱۹۷۵ در رشته مهندسی شیمی در دانشگاه پنسیلوانیا به پایان رساند. در سال ۱۹۷۶ تأییدیه دوره تحصیلات تکمیلی دانشگاه کمبریج انگلستان را به دست آورد. مدارک کارشناسی ارشد و دکترای خود را به ترتیب در سال های ۱۹۷۷ و ۱۹۸۱ از دانشگاه استنفورد کسب کرد. موضوع رساله دوره دکترای بریدی که زیر نظر آندریاس آکریوس انجام شده «آثار اینرسی در جریان های کاویتی بسته شده و تأثیر آن ها در در هم شکسته شدن قطره» است. هم چنین در سال آخر دوره دکترا، بریدی به عنوان محقق پسادکترای ناتو در مؤسسه فناوری شیمی فیزیک پاریس مشغول به فعالیت بود.
پس از اتمام دوره پسادکترا، بریدی به عنوان عضو هیئت علمی در رشته مهندسی شیمی به مؤسسه فناوری ماساچوست پیوست و در سال ۱۹۸۱ دارای مرتبه استادیاری شد. در سال ۱۹۸۵ وی به دانشکده شیمی و مهندسی شیمی کلتک پیوست و از آن زمان تا کنون در این دانشگاه باقی مانده است.
تخصص بریدی در مکانیک سیالات، رئولوژی و پدیده های انتقال (به ویژه در مورد سوسپانسیون ها و سیالات مرکب) است. در میان تمامی کارهای تحقیقاتی بریدی، شاخص ترین کار مربوط به تحقیق وی به همراه جورج بوسیز در معرفی کردن دینامیک استوکسی بوده است. روش دینامیک استوکسی امکان شبیه سازی دقیق و سریع دینامیک و رئولوژی سوسپانسیون های کروی شکل را در جریان های با عدد رینولدز پایین فراهم می کند. پس از این پژوهش، دانشمندان اقصا نقاط جهان با تکیه بر این روش دست به مدل سازی سوسپانسیون ها در شرایط مختلف زده اند و به کمک آن فهم بهتری نسبت به سیستم های فیزیکی مختلف دارای سوسپانسیون ها حاصل شده است.
فرهنگستان هنر و علوم آمریکا (۲۰۱۴)
جایزه دینامیک سیالات (۲۰۱۱)
مدال بینگهام (۲۰۰۷)
گزینش در آکادمی ملی مهندسی (۱۹۹۹)
جایزه پیشرفت حرفه ای از انجمن مهندسان شیمی آمریکا (۱۹۹۸)
پژوهانه از مؤسسه مک گراو (۱۹۹۳)
کسب منصب استادی ژولیت-کوری در مؤسسه فناوری شیمی فیزیک پاریس (۱۹۸۸)، (۱۹۹۶)
کسب پژوهانه کمیل و هنری درایفوس (۱۹۸۶)
جایزه پژوهشگر برتر نهاد ریاست جمهوری، بنیاد ملی علوم (۱۹۸۵)
بریدی دوره کارشناسی را در سال ۱۹۷۵ در رشته مهندسی شیمی در دانشگاه پنسیلوانیا به پایان رساند. در سال ۱۹۷۶ تأییدیه دوره تحصیلات تکمیلی دانشگاه کمبریج انگلستان را به دست آورد. مدارک کارشناسی ارشد و دکترای خود را به ترتیب در سال های ۱۹۷۷ و ۱۹۸۱ از دانشگاه استنفورد کسب کرد. موضوع رساله دوره دکترای بریدی که زیر نظر آندریاس آکریوس انجام شده «آثار اینرسی در جریان های کاویتی بسته شده و تأثیر آن ها در در هم شکسته شدن قطره» است. هم چنین در سال آخر دوره دکترا، بریدی به عنوان محقق پسادکترای ناتو در مؤسسه فناوری شیمی فیزیک پاریس مشغول به فعالیت بود.
پس از اتمام دوره پسادکترا، بریدی به عنوان عضو هیئت علمی در رشته مهندسی شیمی به مؤسسه فناوری ماساچوست پیوست و در سال ۱۹۸۱ دارای مرتبه استادیاری شد. در سال ۱۹۸۵ وی به دانشکده شیمی و مهندسی شیمی کلتک پیوست و از آن زمان تا کنون در این دانشگاه باقی مانده است.
تخصص بریدی در مکانیک سیالات، رئولوژی و پدیده های انتقال (به ویژه در مورد سوسپانسیون ها و سیالات مرکب) است. در میان تمامی کارهای تحقیقاتی بریدی، شاخص ترین کار مربوط به تحقیق وی به همراه جورج بوسیز در معرفی کردن دینامیک استوکسی بوده است. روش دینامیک استوکسی امکان شبیه سازی دقیق و سریع دینامیک و رئولوژی سوسپانسیون های کروی شکل را در جریان های با عدد رینولدز پایین فراهم می کند. پس از این پژوهش، دانشمندان اقصا نقاط جهان با تکیه بر این روش دست به مدل سازی سوسپانسیون ها در شرایط مختلف زده اند و به کمک آن فهم بهتری نسبت به سیستم های فیزیکی مختلف دارای سوسپانسیون ها حاصل شده است.
wiki: جان اف بریدی