وجیه بخارایی

وجیه بخارایی (زادهٔ ۱۹۲۰، در برات - درگذشتهٔ ۱۹۸۷) مترجم، زبان شناس و ایران شناس آلبانیایی بود که به زبان های فارسی، ترکی، عربی، انگلیسی، روسی، فرانسوی، آلمانی و لاتین تسلط داشت. او در سال ۱۹۶۰ میلادی گلستان و بوستان سعدی را به زبان آلبانیایی ترجمه نمود که با استقبال فراوانی مواجه شد. او همچنین اشعار فارسی نعیم فراشری را به زبان آلبانی برگرداند.
وحید فرمند. بخارایی وجیه، دانشنامه جهان اسلام.
وجیه بخارایی در اواخر عمر تحت نظر دولت آلبانی قرار گرفت ولی در این دوره به صورت مخفیانه شاهنامه فردوسی را ترجمه کرد. او همچنین دارای اشعاری است که تأثیر ادبیات فارسی بر آن قابل مشاهده است.

وَجیه بُخارایی (برات ۱۹۲۰ـ۱۹۸۷)
شاعر، مترجم و تاریخ نگار آلبانیایی. از آن جا که همۀ بزرگان خانواده اش به خوبی با زبان فارسی آشنا بودند، به آنان لقب بخارایی دادند. پس از آن که تحصیلات مقدماتی را به پایان برد، به تیرانا رفت و موفق به دریافت دانشنامۀ لیسانس از دانشگاه آن جا شد. سپس به کار مطبوعاتی روی آورد. از ۱۹۴۶ تا ۱۹۴۸، به دست رژیم کمونیستی در برات زندانی بود. چون از زندان رهایی یافت به ترجمۀ آثار برجستۀ ادب فارسی روی آورد و پس از آن که در ۱۹۶۵ در بخش تاریخ وسطای پژوهشگاه تاریخ آلبانی به کار پرداخت، نزدیک به ۳۰۰ سند تاریخی آلبانی را نیز به عربی و ترکی برگرداند. سال های پایانی زندگی اش را همواره زیر نظر دولت کمونیستی کشورش بود. از آثارش: ترجمۀ بوستان و گلستان سعدی به آلبانیایی (۱۹۶۰)؛ ترجمۀ شاهنامۀ فردوسی که در تهران چاپ شده است؛ تاریخ شهر برات و تاریخ خانوادۀ وریونی. اشعار بسیاری از او در نشریات آلبانی به چاپ رسیده است.