ورزندی

وَرْزَندی
از گویش های مرکزی ایران در شاخة جنوب غربی که مردم دهستان ورزنه از بخش کوهپایه ای اصفهان بدان سخن می گویند و قرابت زیادی با کوهپایه یی (گویش دهستان کوهپایه) و جرقویه ای و زفره ای دارد. صامت ها مانند صامت های فارسی هستند. در این گویش جنس دستوری وجود ندارد. از تبدلات آوایی تبدیل /a/ به /e/ است؛ همچنین تبدیل /b/ به /v/ در vafr «برف» (همراه جابه جایی صامت های پایانی)، گرایشی به کوتاه کردن اسم ها وجود دارد مانند: dot «دختر» و xox «خواهر». مضاف الیه مستقیماً (بدون نشانة خاص) پس از مضاف قرار می گیرد: xox men «خواهر من»، همین موضوع در مورد صفت و موصوف صادق است: kark arzon «مرغِ ارزان»؛ در میان اعداد «پنج» banj تلفظ می شود و has «هشت» است. پیشوندهای نمود تام برای التزامی، ماضی و امری به ترتیب be-، bi- و ba است. در صیغه های ماضیِ افعال متعدی، ضمایر وندی به یکی از واژه های پیش از فعل می چسبند: motombidi «من تو را دیدم». برخی از واژه های وَرزنه ای: xol «پدر»، kuve «سگ»، kark «مرغِ»، gorg «گرگ»، nun «نان» و kelak «اجاق».
50010800