( لطف آباد ) لطف آباد. [ ل ُ ] ( اِخ ) دهی از
دهستان سنگان
بخش رشخوار
شهرستان تربت حیدریه ، واقع در 15هزارگزی شمال باختری تربت حیدریه ، سر راه شوسه عمومی تربت حیدریه به رشخوار. جلگه ، گرمسیر و دارای 40 تن سکنه. آب آن از قنات. محصول آن غلات و پنبه. شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن اتومبیل رو است. ( از فرهنگ جغرافیایی
ایران ج 9 ).
لطف آباد. [ ل ُ ] ( اِخ ) دهی از دهستان فروغن بخش ششتمد شهرستان سبزوار، واقع در 42هزارگزی باختری ششتمد و 7هزارگزی جنوب کال شور. جلگه ، گرمسیر و دارای 133 تن سکنه. آب آن از قنات. محصول عمده آن غلات ، پنبه و شغل اهالی زراعت و راه آنجا مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
لطف آباد. [ ل ُ ] ( اِخ ) قصبه مرکز بخش و دهستان لطف آباد شهرستان دره گز، واقع در 24هزارگزی شمال خاوری دره گز. جلگه ، معتدل و دارای 2595 تن سکنه. آب آن از رودخانه. محصول آنجا غلات ، پنبه و انگور. شغل اهالی زراعت و راه آنجا اتومبیل رو است. ادارات دولتی : بخشداری ، شهربانی ، دارائی ، ژاندارمری ، پست و تلگراف ، فرهنگ ، گمرک ، مرزبانی ، پادگان نظامی و دبستانی نیز دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
لطف آباد. [ ل ُ ] ( اِخ ) نام یکی از بخشهای پنجگانه شهرستان دره گز که محدود است از شمال به خاک شوروی ، از خاور به بخش کلات ، از جنوب و جنوب باختری به بخش چاپشلو و از باختر به بخش حومه دره گز. لطف آباد تا اوایل سال 1329 یکی از دهستانهای تابع بخش دره گز بود و موقعی که دره گز به شهرستان تبدیل شده لطف آباد نیز به بخش تبدیل گشته است. این بخش از 12 آبادی تشکیل یافته و مجموع نفوس آن در حدود 5772 نفر است. اهمیت لطف آباد به واسطه موقعیت آن است که در مرز واقع شده ، لیکن نسبت به
جمعیت و محصول چندان قابل ملاحظه نیست. راه شوسه مرکز
استان به لطف آباد منتهی میشود. محصول عمده آنجا غلات ، پنبه و انگور. شغل مردان آن زراعت و مالداری و صنایع دستی زنان قالیچه بافی است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
لطف آباد. [ ل ُ ] ( اِخ ) دهی از
دهستان ریوند بخش حومه شهرستان نیشابور، واقع در ششهزارگزی باختر نیشابور. جلگه ، معتدل و دارای 613 تن سکنه. آب آن از قنات. محصول آن غلات و پنبه. شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
لطف آباد. [ ل ُ ] ( اِخ ) دهی از دهستان گاودول
بخش مرکزی شهرستان مراغه ، واقع در 45هزارگزی جنوب مراغه و 8500گزی خاور شوسه مراغه به میاندوآب. جلگه ، معتدل و مالاریائی و دارای 102 تن سکنه. آب آن از رودخانه لیلان. محصول آنجا غلات ، چغندرو نخود. شغل اهالی زراعت و صنایع دستی جاجیم بافی و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).
