وِدِرْبِرْن، جوزِف (۱۸۸۲ـ ۱۹۴۸)(Wedderburn, Joseph)
وِدِرْبِرْن، جوزِف
ریاضی دان اسکاتلندی. افق های جدیدی را در تفکر راجع به موضوع میدان ها (هیئت ها)ی جبری گشود و کارهایش تأثیر عمیقی بر پیشرفت های جبر جدید داشت. در فورفر زاده شد. در ادینبورگ و شیکاگوی امریکا درس خواند. از ۱۹۰۹ تا ۱۹۴۵، به تدریس در دانشگاه پرینستون مشغول بود، ولی طی جنگ جهانی اول، سرباز ارتش بریتانیا بود و در فرانسه خدمت می کرد. نخستین مقاله اش، با عنوان قضیه ای دربارۀ جبر متناهی (۱۹۰۵)، نقطۀ عطفی در تاریخ جبر بود. او با معرفی روش های جدید نشان داد که شناخت کامل ساختار جبرهای نیم ساده با استفاده از اعداد اَبَرمختلط و نیز اعداد حقیقی یا مختلط امکان پذیر است. سپس، دو قضیه استنتاج کرد که نام او را بر خود دارند. نخستین قضیه در مقاله ای از او با عنوان «دربارۀ اعداد ابرمختلط» (۱۹۰۷) آمده است. او در این مقاله نشان داد که جبر ساده مرکب از ماتریس هایی از یک مرتبۀ مفروض و دارای عناصری است که از تقسیم جبر گرفته شده اند. بنا به قضیۀ اول ودِربرن، اگر جبر یک جبر تقسیمی متناهی باشد، یعنی فقط تعدادی متناهی عضو داشته باشد و همواره تقسیم بر یک عضو ناصفر در آن امکان پذیر باشد، آن گاه قانون ضرب باید تعویض پذیر (جابه جایی پذیر) باشد، پس جبر مورد نظر درواقع میدانی متناهی است. بنا به قضیۀ دوم وِدِربرن، جبر مرکزی ـ ساده با جبرِ همۀ جبرهای n × n یک ریخت است. او با بررسی میدان های چاولۀ دارای تعدادی عضو متناهی به این قضیه رسید. کشف او در این زمینه که هر میدانی با تعداد متناهی عضو تحت ضرب تعویض پذیر (جابه جایی پذیر) است، به رده بندی کامل همۀ جبرهای نیم سادۀ دارای تعداد متناهی عضو انجامید.
وِدِرْبِرْن، جوزِف
ریاضی دان اسکاتلندی. افق های جدیدی را در تفکر راجع به موضوع میدان ها (هیئت ها)ی جبری گشود و کارهایش تأثیر عمیقی بر پیشرفت های جبر جدید داشت. در فورفر زاده شد. در ادینبورگ و شیکاگوی امریکا درس خواند. از ۱۹۰۹ تا ۱۹۴۵، به تدریس در دانشگاه پرینستون مشغول بود، ولی طی جنگ جهانی اول، سرباز ارتش بریتانیا بود و در فرانسه خدمت می کرد. نخستین مقاله اش، با عنوان قضیه ای دربارۀ جبر متناهی (۱۹۰۵)، نقطۀ عطفی در تاریخ جبر بود. او با معرفی روش های جدید نشان داد که شناخت کامل ساختار جبرهای نیم ساده با استفاده از اعداد اَبَرمختلط و نیز اعداد حقیقی یا مختلط امکان پذیر است. سپس، دو قضیه استنتاج کرد که نام او را بر خود دارند. نخستین قضیه در مقاله ای از او با عنوان «دربارۀ اعداد ابرمختلط» (۱۹۰۷) آمده است. او در این مقاله نشان داد که جبر ساده مرکب از ماتریس هایی از یک مرتبۀ مفروض و دارای عناصری است که از تقسیم جبر گرفته شده اند. بنا به قضیۀ اول ودِربرن، اگر جبر یک جبر تقسیمی متناهی باشد، یعنی فقط تعدادی متناهی عضو داشته باشد و همواره تقسیم بر یک عضو ناصفر در آن امکان پذیر باشد، آن گاه قانون ضرب باید تعویض پذیر (جابه جایی پذیر) باشد، پس جبر مورد نظر درواقع میدانی متناهی است. بنا به قضیۀ دوم وِدِربرن، جبر مرکزی ـ ساده با جبرِ همۀ جبرهای n × n یک ریخت است. او با بررسی میدان های چاولۀ دارای تعدادی عضو متناهی به این قضیه رسید. کشف او در این زمینه که هر میدانی با تعداد متناهی عضو تحت ضرب تعویض پذیر (جابه جایی پذیر) است، به رده بندی کامل همۀ جبرهای نیم سادۀ دارای تعداد متناهی عضو انجامید.
wikijoo: ودربرن،_جوزف_(۱۸۸۲ـ_۱۹۴۸)