محمد بن علی بن حمزه طوسی مشهدی مکنی به ابو جعفر و ملقب به عماد الدین و مشهور به عماد طوسی و ابن حمزه از علمای امامیه قرن ششم هجری
عمادالدین طوسی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عمادالدین طوسی. [ ع ِ دُدْ دی ن ِ ] ( اِخ ) فضل اﷲبن علأالدین طوسی مشهدی ، ملقب به عمادالدین. از عرفای عهد شاه اسماعیل صفوی. وی از مریدان حاج محمد خبوشانی ، مشهور به مخدوم اعظم ( متوفی 937 هَ. ق. ) بوده است و در اندک زمانی در طریق تصوف پیش رفته از مشایخ بزرگ شد و از پیر خود اجازه ارشاد داشته و شرحی بر لوایح عبدالرحمان جامی نوشته است. شهادت او بنابر نقل قاضی نوراﷲ در سال 914 هَ. ق. در مشهد در حال حیات مرشدخود بود و در همان شهر دفن گردید. از اشعار اوست :
بر درگه دوست تحفه جز جان نبری
دردت چو دهند نام درمان نبری
بی درد ز درد عشق نالان گشتی
خاموش ، که عرض دردمندان نبری.
( ازریحانة الادب ج 3 ص 501 از ریاض العارفین ص 200 و اواسط مجالس المؤلفین ).
عمادالدین طوسی. [ ع ِ دُدْ دی ن ِ ] ( اِخ ) محمدبن علی بن حمزه ٔطوسی مشهدی ، مکنی به ابوجعفر و ملقب به عمادالدین ومشهور به عماد طوسی و ابن حمزه. از علمای امامیه قرن ششم هَ. ق. رجوع به عماد طوسی و ابن حمزه شود.
بر درگه دوست تحفه جز جان نبری
دردت چو دهند نام درمان نبری
بی درد ز درد عشق نالان گشتی
خاموش ، که عرض دردمندان نبری.
( ازریحانة الادب ج 3 ص 501 از ریاض العارفین ص 200 و اواسط مجالس المؤلفین ).
عمادالدین طوسی. [ ع ِ دُدْ دی ن ِ ] ( اِخ ) محمدبن علی بن حمزه ٔطوسی مشهدی ، مکنی به ابوجعفر و ملقب به عمادالدین ومشهور به عماد طوسی و ابن حمزه. از علمای امامیه قرن ششم هَ. ق. رجوع به عماد طوسی و ابن حمزه شود.
عمادالدین طوسی . [ ع ِ دُدْ دی ن ِ ] (اِخ ) فضل اﷲبن علأالدین طوسی مشهدی ، ملقب به عمادالدین . از عرفای عهد شاه اسماعیل صفوی . وی از مریدان حاج محمد خبوشانی ، مشهور به مخدوم اعظم (متوفی 937 هَ . ق .) بوده است و در اندک زمانی در طریق تصوف پیش رفته از مشایخ بزرگ شد و از پیر خود اجازه ٔ ارشاد داشته و شرحی بر لوایح عبدالرحمان جامی نوشته است . شهادت او بنابر نقل قاضی نوراﷲ در سال 914 هَ . ق . در مشهد در حال حیات مرشدخود بود و در همان شهر دفن گردید. از اشعار اوست :
بر درگه دوست تحفه جز جان نبری
دردت چو دهند نام درمان نبری
بی درد ز درد عشق نالان گشتی
خاموش ، که عرض دردمندان نبری .
(ازریحانة الادب ج 3 ص 501 از ریاض العارفین ص 200 و اواسط مجالس المؤلفین ).
عمادالدین طوسی . [ ع ِ دُدْ دی ن ِ ] (اِخ ) محمدبن علی بن حمزه ٔطوسی مشهدی ، مکنی به ابوجعفر و ملقب به عمادالدین ومشهور به عماد طوسی و ابن حمزه . از علمای امامیه ٔ قرن ششم هَ . ق . رجوع به عماد طوسی و ابن حمزه شود.
دانشنامه عمومی
محمد بن علی بن حمزه، معروف به عمادالدین طوسی (نیمه اول قرن ششم ـ زنده در ۵۸۵ ق، درگذشته: کربلا، مدفن: نجف) از اکابر فقهای امامیه در قرن ششم هجری می باشد اهل خراسان است. کنیه اش ابوجعفر، شهرتش طوسی و به جهت انتساب به تألیفش، (الوسیله)، نام او را (صاحب الوسیله) نیز گفته اند از شاگردان شیخ طوسی بوده و چون زندگی او معاصر با شیخ طوسی یا پس از درگذشت او بوده است، با توجه به جنبه فقاهت، به او ابوجعفر ثانی یا ابوجعفر متأخر نیز گفته اند.
wiki: عمادالدین طوسی
کلمات دیگر: