صفحه اصلی
دعبوث
بستن
لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
دعبوث. [ دُ ] ( ع ص ، اِ ) مأبون که صاحب علت پشت باشد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
کلمات دیگر: