روزه داشتن

صوم . صیام . روزه دار بودن

روزه داشتن. [ زَ / زِ ت َ ] ( مص مرکب ) صوم. ( تاج المصادر بیهقی ) ( ترجمان القرآن ). صیام. ( تاج المصادر بیهقی ) ( ترجمان القرآن ). روزه دار بودن : رندی که بخورد وبدهد به از عابدی که روزه دارد و بنهد. ( گلستان ).
شنیدم که نابالغی روزه داشت
بصد محنت آورد روزی بچاشت.روزه دار و بدیگران بخوران
نه مخور روز و شب شکم بدران.در تمام عمر زاهد روزه نتوان داشتن
روزی خود را چرا باید از این امساک خورد.