شوخ بستن درشت و هنگفت شدن دست از کار محنت و مزدوری و پینه بستن آن .
شوخ گرفتن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شوخ گرفتن. [ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) شوخ بستن. درشت و هنگفت شدن دست از کار و محنت و مزدوری و پینه بستن آن. ( ناظم الاطباء ). پدید آمدن چرک و وسخ در اندام و پینه بستن دست و پای بالخصوص :
اگر شوخ گیرد همه جای من
چه باشد دلم از طمع هست پاک.
اگر شوخ گیرد همه جای من
چه باشد دلم از طمع هست پاک.
خسروی.
رجوع به شوخ بستن شود.کلمات دیگر: