عمار ثقفی

عمار ثقفی . [ ع َم ْما رِ ث َ ق َ ] (اِخ ) ابن حمید ثقفی طائفی ، مکنی به ابوزهیر. وی از صحابه و ساکن طائف بود. اما «ابواحمد» در باب کنی دو تن ابوزهیر قائل شده است یکی ابوزهیربن معاذ و دیگری ابوزهیر ثقفی . و درباره ٔ شخص دوم گوید که نام وی عماربن حمید، و پدر وی ابوبکربن ابی زهیر بوده است . و «ابن حجر» در «الاصابة» حدیثهایی از وی روایت کرده است . رجوع به الاصابه ٔ ابن حجر، جزء هفتم ، باب کنی ترجمه ٔ شماره ٔ 452 و ابوزهیر ثقفی شود.

عمار ثقفی .[ ع َم ْ ما رِ ث َ ق َ ] (اِخ ) ابن غیلان بن سلمةبن معتب بن مالک بن کعب بن عمروبن سعدبن عوف بن ثقیف ثقفی . صحابی بود. و مادر او خالدة بنت ابی العاص ، و خواهر حکم بوده است . صاحب «الاستیعاب » گوید که وی و برادرش «عامر» پیش از پدرشان اسلام آوردند. «هشام بن کلبی » روایت کند که چون عمار بنزد پیغمبر اکرم (ص ) مهاجرت کرد، خازن اموال پدرش «غیلان » مالی از غیلان سرقت کرد و آن رابه عمار نسبت داد. غیلان این تهمت را راست پنداشت و آن را بین مردم شایع ساخت . ولی پس از چندی بی گناهی عمار ثابت گشت و بدین جهت عمار تا آخر عمر بر پدرش خشمگین بود. این واقعه را برخی به برادرش «عامر» نسبت داده اند. و چون «غیلان » نیز اسلام آورد، عمار و عامر برای نشان دادن خشم خویش نسبت به غیلان ، به اتفاق یکدیگر همراه خالدبن ولید بشام سفر کردند. (از الاصابه ٔ ابن حجر، قسم اول از حرف عین ، ترجمه ٔ شماره ٔ 5697).