کشنده برگستوان حامل برگستوان .
برگستوان کش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
برگستوان کش. [ ب َ گ ُس ْت ْ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) کشنده برگستوان. حامل برگستوان. || برگستواندار. برگستوان پوشیده :
همان پیل برگستوان کش هزار
که بگریزد از بوی ایشان سوار.
همان پیل برگستوان کش هزار
که بگریزد از بوی ایشان سوار.
فردوسی.
کلمات دیگر: