کلمه جو
صفحه اصلی

قمیعه

لغت نامه دهخدا

( قمیعة ) قمیعة. [ ق َ ع َ ] ( ع اِ ) تندی میان دو گوش ستور. || طرف دم و آن از اسب جای انقطاع بن دم است. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

قمیعة. [ ق َ ع َ ] (ع اِ) تندی میان دو گوش ستور. || طرف دم و آن از اسب جای انقطاع بن دم است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).



کلمات دیگر: