<div class="boxBd">فجو. [ ف َج ْوْ ] ( ع مص ) دور نمودن زه از قبضه کمان. || گشادن در را. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).</div>

فجو. [ ف َج ْوْ ] ( ع مص ) دور نمودن زه از قبضه کمان. || گشادن در را. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd"><div class="wiki"><b>[ویکی الکتاب]</b> تکرار در قرآن: ۱(بار)<br>جای وسیع. «الساحة الواسعة» . چون آفتاب غروب می‏کرد به جانب چپ آنها می‏گذشت و آنها در جای وسیع از غار بودند. این کلمه یکبار بیشتر در قرآن نیامده است.<div class="wikilink">wikialkb: <a href="http://alketab.org/ریشه_فجو" target="_blank" rel="nofollow noopener">ریشه_فجو</a></div></div></div>

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار) جای وسیع. «الساحة الواسعة» . چون آفتاب غروب می‏کرد به جانب چپ آنها می‏گذشت و آنها در جای وسیع از غار بودند. این کلمه یکبار بیشتر در قرآن نیامده است. wikialkb: ریشه_فجو

فجو

لغت نامه دهخدا

دانشنامه اسلامی