طلحی

فرهنگ فارسی

۱ - ( صفت ) منسوب به طلحه . ۲ - ( اسم ) قسمی کاغذ منسوب به طلحه بن طاهر دومین امیر از امرای طاهری .
منسوب به طلحه بن عبیدالله مشهور

لغت نامه دهخدا

طلحی . [ طَ حی ی ] (اِخ ) ابواسحاق طلحةبن عبیداﷲبن محمدبن اسماعیل بصری . ندیم موفق خلیفه ٔ عباسی . متوفی بسال 271 هَ .ق . و کتاب المتیمین و کتاب جواهر الاخبار از اوست .

طلحی . [ طَ حی ی ] (ص نسبی ) منسوب به طلحةبن عبیداﷲ مشهور. (سمعانی ).

طلحی . [ طَ حی ی ] (ع ص نسبی ، اِ)نام قسمی کاغذ. (ابن الندیم ). نام قسمی کاغذ در قدیم منسوب به طلحةبن طاهر دومین امیر از امرای طاهری .

طلحی. [ طَ حی ی ] ( ع ص نسبی ، اِ )نام قسمی کاغذ. ( ابن الندیم ). نام قسمی کاغذ در قدیم منسوب به طلحةبن طاهر دومین امیر از امرای طاهری.

طلحی. [ طَ حی ی ] ( ص نسبی ) منسوب به طلحةبن عبیداﷲ مشهور. ( سمعانی ).

طلحی. [ طَ حی ی ] ( اِخ ) ابواسحاق طلحةبن عبیداﷲبن محمدبن اسماعیل بصری. ندیم موفق خلیفه عباسی. متوفی بسال 271 هَ.ق. و کتاب المتیمین و کتاب جواهر الاخبار از اوست.

کلمات دیگر: