( عرطزة ) عرطزة. [ ع َ طَ زَ ] ( ع مص ) یک سو گردیدن و کناره گزیدن از قوم. و آن لغتی است در «عرطس ». ( از منتهی الارب ). دور شدن از قوم. ( از اقرب الموارد ). رجوع به عرطسة شود.
عرطزه
لغت نامه دهخدا
عرطزة. [ ع َ طَ زَ ] (ع مص ) یک سو گردیدن و کناره گزیدن از قوم . و آن لغتی است در «عرطس ». (از منتهی الارب ). دور شدن از قوم . (از اقرب الموارد). رجوع به عرطسة شود.
کلمات دیگر: