کلمه جو
صفحه اصلی

طلاه

لغت نامه دهخدا

( طلاة ) طلاة. [ طُ ] ( ع اِ ) شتر ماده گرگین. || لته پاره ای که بدان شتر را مالند. طلیاء. ( منتهی الارب ).

طلاة. [ طَ ] ( اِخ ) کوهی است معروف به نجد. ( معجم البلدان ).

طلاة. [ طَ ] (اِخ ) کوهی است معروف به نجد. (معجم البلدان ).


طلاة. [ طُ ] (ع اِ) شتر ماده ٔ گرگین . || لته پاره ای که بدان شتر را مالند. طلیاء. (منتهی الارب ).



کلمات دیگر: