کلمه جو
صفحه اصلی

فرخا

لغت نامه دهخدا

فرخا. [ ف َرْ رُ ] ( صوت ) نیکا. مبارکا. خوشا. ای بس فرخ. زهی فرخی. ( یادداشت به خط مؤلف ) :
کار اگر رنگ و بوی دارد و بس
حبذا چین وفرخا فرخار.
سنایی.

فرخا. [ ف َ ] ( اِ ) فراخی و گشادگی. ( برهان ). مخفف فراخا. ( حاشیه برهان چ معین ). || محنت و المی که بر کسی واقع شده. ( برهان ). سختی و رنج باشد که به کسی رسد. ( مهذب الاسماء ).

فرخا. [ ف َ ] (اِ) فراخی و گشادگی . (برهان ). مخفف فراخا. (حاشیه ٔ برهان چ معین ). || محنت و المی که بر کسی واقع شده . (برهان ). سختی و رنج باشد که به کسی رسد. (مهذب الاسماء).


فرخا. [ ف َرْ رُ ] (صوت ) نیکا. مبارکا. خوشا. ای بس فرخ . زهی فرخی . (یادداشت به خط مؤلف ) :
کار اگر رنگ و بوی دارد و بس
حبذا چین وفرخا فرخار.

سنایی .




کلمات دیگر: