فرخوردیزجی. [ ف َ زَ ] ( ص نسبی ) منسوب به فرخوردیزه که از قراء نسف است. ( سمعانی ).
فرخوردیزجی. [ ف َ زَ ] ( اِخ ) عمربن عبدالملک ، مکنی به ابوحفص. در سال 491 هَ.ق. در فرخوردیزه متولد شد و من در بخارا از او ثلث اول جامع صحیح بخاری را شنیدم. سمعانی نویسد: شیخ مامردی صالح و آرام و حنیف و متواضع بود. ( سمعانی ).
فرخوردیزجی. [ ف َ زَ ] ( اِخ ) عمربن عبدالملک ، مکنی به ابوحفص. در سال 491 هَ.ق. در فرخوردیزه متولد شد و من در بخارا از او ثلث اول جامع صحیح بخاری را شنیدم. سمعانی نویسد: شیخ مامردی صالح و آرام و حنیف و متواضع بود. ( سمعانی ).