<p><span class=""hl"">قجغار.</span> [ ق ُ ] (اِخ ) نام بیابانی است . (فرهنگ شاهنامه ). رجوع به قاچارباشی شود.<br></p>

قجغار. [ ق ُ ] (اِخ ) نام بیابانی است . (فرهنگ شاهنامه ). رجوع به قاچارباشی شود.

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">قجغار.</span> [ ق ُ ] (ترکی ، اِ) قچقار، بمعنی قوچ . رجوع به قجقارباشی شود.<br></p>

قجغار. [ ق ُ ] (ترکی ، اِ) قچقار، بمعنی قوچ . رجوع به قجقارباشی شود.

<div class="boxBd">قجغار. [ ق ُ ] ( ترکی ، اِ ) قچقار، بمعنی قوچ. رجوع به قجقارباشی شود.<br><hr>قجغار. [ ق ُ ] ( اِخ ) نام بیابانی است. ( فرهنگ شاهنامه ). رجوع به قاچارباشی شود.</div>

قجغار. [ ق ُ ] ( ترکی ، اِ ) قچقار، بمعنی قوچ. رجوع به قجقارباشی شود. قجغار. [ ق ُ ] ( اِخ ) نام بیابانی است. ( فرهنگ شاهنامه ). رجوع به قاچارباشی شود.

<div class="boxBd">( اسم ) قچقار .<br>نام بیابانی است</div>

( اسم ) قچقار . نام بیابانی است

قجغار

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا