( صفت ) ۱ - صفی زننده . ۲ - آواز خوان نغمه سرا .
صفیر خوان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
صفیرخوان. [ ص َ خوا / خا ] ( نف مرکب ) صفیرزننده. نواکننده. آوازخوان. نغمه سرا :
بی مدحت تو بباغ دانش
یک مرغ صفیرخوان مبینام.
بی مدحت تو بباغ دانش
یک مرغ صفیرخوان مبینام.
خاقانی.
رجوع به صفیر شود.کلمات دیگر: