میان اسایی

میان آسایی. میان آسایی (به انگلیسی: Diapause)، دوره ای از تداخل در رشد جانوران به خصوصی است که در آن فعالیت سوخت و سازانه آن ها کاهش می یابد. این دوره بیشتر در میان حشره ها و هیره ها، تعداد اندکی از سخت پوستان و حلزون ها، و احتمالاً بعضی دیگر گروه های جانوری وجود دارد. این دورهٔ کاهش رشد پاسخی به شرایط محیطی است و اگرچه می تواند در طول زندگی جانور نیز پدید آید، ولی در بیشتر موارد برای نوزادان (برای نمونه شفیره های شب پره ها) روی می دهد.
رویان زایی
خواب زمستانی
میان آسایی هنگامی که تجمع هورمون های رشد و پوست اندازی در بدن جاندار کاهش می یابد؛ چیزی که اغلب در رابطه با تغییرات در طول روز و شب، دما، یا فراوانی غذا است. میان آسایی را ساختار ژنی تعیین می کند ولی در می توان به شکل تجربی و آزمایشگاهی آن را از میان برد و این در صورتی است که جانداران در محیطی مطلوب با شرایط ایستا نگه داشته شوند.