میانوند

میانوند (به انگلیسی: infix) وندی است که به میان ریشه یا ستاک افزوده می شود. فرایند میانوندافزایی در زبان های اروپایی امروزی دیده نشده است؛ اما چنین فرآیندی را می توان در زبان های آسیایی، زبان های بومیان آمریکا و زبان های آفریقایی مشاهده کرد.
t'an'a (بچه) t'atna'a (بچه ها)
ha?um (ماهی) hat?um (ماهی ها)
lim'aqsti (ذهن) litm'aqsti (ذهن ها)
tlaa?uu?i (آن دیگری) tlaat?uu?i (آن دیگران)
در زبان نوچانولت که یکی از زبان های بومیان آمریکا است، فرایند میانوندافزایی را می توان مشاهده کرد:
علیرغم اینکه در زبان انگلیسی میانوند وجود ندارد، برخی محققان نوعی از کاربرد زبانی را در این زبان، میانوند به شمار می آورند:
با اینکه میانوند امروزه در زبان های اروپایی به کار نمی رود، در زبان های باستانی اروپایی، چنین کاربردی را می توان مشاهده کرد. در زمان حال در برخی زبانهای هندواروپایی یک میانوند خیشومی (m, n) به ریشه افزوده می شود.

رجوع شود به:تکواژ میانی