کانیه از اسب باشد
باد تنگ بسته
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
باد تنگ بسته. [ دِ ت َ ب َ ت َ / ت ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از اسب باشد چنانکه امیرخسرو گفته :
چو خسرو دید باد تنگ بسته
صبا را گونه گونه رنگ بسته.
چو خسرو دید باد تنگ بسته
صبا را گونه گونه رنگ بسته.
( از انجمن آرا ).
کلمات دیگر: