پانزیتس. [ ت ِ ] یا پاتیزئیتس ( اِخ ) یکی از مغان ماد که کمبوجیه در سفر مصر تولیت حکومت بدو مفوض داشت لیکن او با غدر و خیانت برادر خویش گئومات همداستانی کرد و او را در دعوی سلطنت و نشستن بر تخت شاهی ایران در 522 ق.م. یاری کرد و هم با برادر خود سمردیس دروغین بسال 521 ق.م. کشته شد.
پانزیتس
لغت نامه دهخدا
کلمات دیگر: