کلمه جو
صفحه اصلی

ثکن

فرهنگ فارسی

نام کوهی است

لغت نامه دهخدا

ثکن . [ ث َ ک َ ] (ع اِ) ثکن طریق ؛ میانه ٔ راه .

ثکن . [ ث ُ ] (ع اِ) راه راست . || شاه راه .

ثکن . [ ث ُ ک َ ] (ع اِ) ج ِ ثکنة.

ثکن. [ ث ُ ] ( ع اِ ) راه راست. || شاه راه.
ثکن. [ ث ُ ک َ ] ( ع اِ ) ج ِ ثکنة.
ثکن. [ ث َ ک َ ] ( ع اِ ) ثکن طریق ؛ میانه راه.
ثکن. [ ث َ ک َ ] ( اِخ ) نام کوهی است.

ثکن . [ ث َ ک َ ] (اِخ ) نام کوهی است .

کلمات دیگر: