<div class="boxBd">تازه بوم. [ زَ / زِ ] ( اِ مرکب ) جا و مقام تازه. منزل خوش و نیک. سرزمین خرم : <br>بفرمود تا نامداران روم <br>برفتند صد مرد از آن تازه بوم.<div class="au">فردوسی.</div>فرستاده برگشت از آن تازه بوم <br>بیامد بنزدیک پیران روم.<div class="au">فردوسی.</div></div>

تازه بوم. [ زَ / زِ ] ( اِ مرکب ) جا و مقام تازه. منزل خوش و نیک. سرزمین خرم : بفرمود تا نامداران روم برفتند صد مرد از آن تازه بوم. فردوسی. فرستاده برگشت از آن تازه بوم بیامد بنزدیک پیران روم. فردوسی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">( اسم )جا و مقام تازه منزل خوش و نیک سرزمین خرم .</div>

( اسم )جا و مقام تازه منزل خوش و نیک سرزمین خرم .

تازه بوم

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا