باد جستن

هیجان اشکالی ایجاد شدن

باد جستن. [ ج َ / ج ِ ت َ ] ( مص مرکب ) هیجان. || بمجاز، خطری پیش آمدن. اشکالی ایجاد شدن :
چو فرمان خسرو نیاورد یاد
نگر تا سرانجام چون جست باد.- باد جستن کسی را ؛ اقبال کردن بخت بدو. روی آوردن خوشبختی به وی :
بیک رزم اگر باد ایشان بجست
نشاید چنین کردن اندیشه پست
ز هر سو سلاح و سپاه آوریم
بنوّی یکی تازه راه آوریم.رجوع به باد شود.