( اسم ) برگ تازه ( درخت ) . ۲- ( صفت ) تر خرم پر طراوت جوان .
تازه برگ
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تازه برگ. [ زَ / زِب َ ] ( ص مرکب ) تر. خرم. پرطراوت. جوان :
بسان درختی بود تازه برگ
دل از کین شاهان نترسد ز مرگ.
بسان درختی بود تازه برگ
دل از کین شاهان نترسد ز مرگ.
فردوسی.
کلمات دیگر: