ثکم

ثکم . [ ث ُ ک َ / ث َ ک َ ] (ع اِ) میانه ٔ راه و واضح آن . || میان مرد.

ثکم . [ ث َ ] (ع مص ) ثکم آثار؛ پی گرفتن و پیروی کردن اثر کسی . || ثکم امر؛ لازم گرفتن آن . || ثکم بمکان ؛ مقیم شدن در آن و ملازم گرفتن . (تاج المصادر بیهقی ).

ثکم . [ ث َ ک َ ] (ع مص ) ایستادن . || ملازم و مقیم شدن . || لازم گرفتن .

ثکم . [ ث ُ ک َ ] (اِخ ) نام مردی است .