کلمه جو
صفحه اصلی

باجدان

لغت نامه دهخدا

باجدان. ( اِ مرکب ) ظرفی که زر باج در آن گذارند، و آنرا در هندوستان غولک گویند. ( آنندراج ).


کلمات دیگر: