صفحه اصلی
باخره گر
بستن
لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
باخره گر. [ ؟ گ َ ] ( ص مرکب ) رَهّاص. ( دهار ). چینه گر. دای گر ( گناباد خراسان ).
کلمات دیگر:
