جامه که تن را پوشد
جامه تن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
جامه تن. [ م َ / م ِ ت َ ] ( نف مرکب ) بافنده جامه. کسی که لباس بافد. :
نساج نسبتم که صناعات فکر من
اِلاّ ز تار و پود خرد جامه تن نیند.
نساج نسبتم که صناعات فکر من
اِلاّ ز تار و پود خرد جامه تن نیند.
خاقانی.
کلمات دیگر: