احمد بن غالب یا احمد بن محمد بن غالب مکنی به ابوبکر از ثقات محدثان است و کتابهائی در علم حدیث تالیف کرده وی بسال ۴۲۵ ق . در بغداد در گذشت .
برقانی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
برقانی. [ ب ِ ] ( ص نسبی ) منسوب است به برقان که دهی است به خوارزم. ( الانساب سمعانی ).
برقانی. [ ب ُ ] ( اِخ ) احمدبن غالب یا احمدبن محمدبن غالب ، مکنی به ابوبکر. ازثقات محدثان است و کتابهائی در علم حدیث تألیف کرده. وی بسال 425 هَ. ق. در بغداد درگذشت. رجوع به طبقات الشافعیه ج 3 و تاریخ بغداد و ریحانة الادب شود.
برقانی. [ ب ُ ] ( اِخ ) احمدبن غالب یا احمدبن محمدبن غالب ، مکنی به ابوبکر. ازثقات محدثان است و کتابهائی در علم حدیث تألیف کرده. وی بسال 425 هَ. ق. در بغداد درگذشت. رجوع به طبقات الشافعیه ج 3 و تاریخ بغداد و ریحانة الادب شود.
برقانی . [ ب ِ ] (ص نسبی ) منسوب است به برقان که دهی است به خوارزم . (الانساب سمعانی ).
برقانی . [ ب ُ ] (اِخ ) احمدبن غالب یا احمدبن محمدبن غالب ، مکنی به ابوبکر. ازثقات محدثان است و کتابهائی در علم حدیث تألیف کرده . وی بسال 425 هَ . ق . در بغداد درگذشت . رجوع به طبقات الشافعیه ج 3 و تاریخ بغداد و ریحانة الادب شود.
کلمات دیگر: