برواز. [ ب َرْ ] ( اِ ) جای قرار و آرام. ( برهان ) ( آنندراج ). جای آرام که از چوب برای کبوتر راست کنند. ( از شرفنامه منیری ). || نشیمن باز و شاهین و امثال آن. ( برهان ) ( آنندراج ). رجوع به پرواز و پدواز و پتواز و آده شود.
برواز. [ ب ِرْ ] ( معرب ، اِ ) معرب از فارسی است به معنی اطار و چارچوب عکس و قاب. ( از نشوءاللغة ص 94 ). «دزی » آنرا بَرواز ضبط کرده و فارسی آنرا پرواز دانسته و جمع آنرا براویز آورده است ، بَرواس را نیز بهمین معنی دانسته است. رجوع به ذیل قوامیس عرب تألیف دزی ج 1 شود.
برواز. [ ب ِرْ ] ( معرب ، اِ ) معرب از فارسی است به معنی اطار و چارچوب عکس و قاب. ( از نشوءاللغة ص 94 ). «دزی » آنرا بَرواز ضبط کرده و فارسی آنرا پرواز دانسته و جمع آنرا براویز آورده است ، بَرواس را نیز بهمین معنی دانسته است. رجوع به ذیل قوامیس عرب تألیف دزی ج 1 شود.