مهمل گذاشتن
خوار گذاشتن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خوار گذاشتن. [ خوا / خا گ ُ ت َ ] ( مص مرکب ) مهمل گذاشتن. ( یادداشت مؤلف ) :
مر آن کرم را خوار نگذاشتند
بخوردنْش نیکو همی داشتند.
نه بگذاشتن خوار بدخواه را.
مر آن کرم را خوار نگذاشتند
بخوردنْش نیکو همی داشتند.
فردوسی.
نه نیکو بود بددلی شاه رانه بگذاشتن خوار بدخواه را.
اسدی.
کلمات دیگر: