کلمه جو
صفحه اصلی

خواجه ٔ جهان

فرهنگ فارسی

نخستین سلطان از سلاطین شرقی جونپور که باول وزیر محمود از خاندان تغلقی بود و بعد خدمت مخدوم جوان خویش را ترک گفت و بتاسیس دولتی مستقل در جونپور قیام کرد و بمرور او و اخلاف او بهار قنوج و برائح را ضمیمه ملک خویش کردند

لغت نامه دهخدا

خواجه ٔ جهان . [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ ج َ ] (اِخ ) لقب محمودبن محمد گیلانی ، معروف به نجم الدین گیلانی است .او راست : کتاب ریاض الانشاد. (یادداشت بخط مؤلف ).


خواجه جهان. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ ج َ ] ( اِخ ) لقبی از القاب پیغمبر اسلام. ( یادداشت مؤلف ).

خواجه جهان. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ ج َ ] ( اِخ ) نخستین سلطان از سلاطین شرقی جونپور که به اول وزیر محمود از خاندان تغلقی بود و بعد خدمت مخدوم جوان خویش را ترک گفت و بتأسیس دولتی مستقل در جونپور قیام کرد و بمرور او و اخلاف او بهار، قنوج و برائح را ضمیمه ملک خویش کردند. ( یادداشت بخط مؤلف ).

خواجه جهان. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ ج َ ] ( اِخ ) لقب محمودبن محمد گیلانی ، معروف به نجم الدین گیلانی است.او راست : کتاب ریاض الانشاد. ( یادداشت بخط مؤلف ).

خواجه ٔ جهان . [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ ج َ ] (اِخ ) لقبی از القاب پیغمبر اسلام . (یادداشت مؤلف ).


خواجه ٔ جهان . [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ ج َ ] (اِخ ) نخستین سلطان از سلاطین شرقی جونپور که به اول وزیر محمود از خاندان تغلقی بود و بعد خدمت مخدوم جوان خویش را ترک گفت و بتأسیس دولتی مستقل در جونپور قیام کرد و بمرور او و اخلاف او بهار، قنوج و برائح را ضمیمه ٔ ملک خویش کردند. (یادداشت بخط مؤلف ).



کلمات دیگر: