( اسم ) نوعی از بادام کوهی که روغن آنرا زیت الهرجان گویند لوزالبربر .
خضاب کردن بحنا یا زعفران
خضاب کردن بحنا یا زعفران
ارقان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ارقان. [ اَ ] ( اِ ) به لغت رومی حنائی باشد که بر دست و پا بندند. خوردن نیم مثقال از آن قولنج را بگشاید. گویند چون طفلی را ابتدای آبله برآوردن باشد قدری بر کف پای او مالند، ایمن بود از آن که آبله از چشم او برآید و به این معنی بجای نون ، قاف هم به نظر آمده است. ( برهان قاطع ). || به لغت مغرب الاقصی نوعی از بادام کوهی است که آن را لوزالبربر گویند و روغن آن را زیت الهرجان خوانند. ( برهان ). لوزالسودان. ارجن. ارژن. بادام تهله. بخورک. ارجان. روغن جلّوز. رجوع به ارجان شود.
ارقان. [ اِ ] ( ع اِ )درختی است سرخ. || حنا. رقون. رقان. ایرقان. فعیولیون. برنا. یرنا. یران. ( اختیارات بدیعی ). رجوع به حنا شود. || زعفران. || دم الاخوین. خون سیاوشان. || زنگ ( در غلّه ). آفتی که بکشت رسد و آن را یرقان نیز گویند. ( مؤیدالفضلاء ). یَرّقان. ( محمودبن عمر ربنجنی ). ( در آدمی )زردی. صفار، بیماری در انسان. بیماری روده. ( مؤید الفضلاء ). زریر. ( مهذب الاسماء ). رجوع به یرقان شود.
ارقان. [ اِ ] ( ع مص ) خضاب کردن بحنا یا زعفران. ( منتهی الارب ). || ارقان طعام ؛ نیک مرغن کردن آن ( ؟ ). ( منتهی الارب ): ارقن الطعام ؛ رواه بالدسم. ( تاج العروس ). || آلوده شدن بزعفران.
ارقان. [ اِ ] ( ع اِ )درختی است سرخ. || حنا. رقون. رقان. ایرقان. فعیولیون. برنا. یرنا. یران. ( اختیارات بدیعی ). رجوع به حنا شود. || زعفران. || دم الاخوین. خون سیاوشان. || زنگ ( در غلّه ). آفتی که بکشت رسد و آن را یرقان نیز گویند. ( مؤیدالفضلاء ). یَرّقان. ( محمودبن عمر ربنجنی ). ( در آدمی )زردی. صفار، بیماری در انسان. بیماری روده. ( مؤید الفضلاء ). زریر. ( مهذب الاسماء ). رجوع به یرقان شود.
ارقان. [ اِ ] ( ع مص ) خضاب کردن بحنا یا زعفران. ( منتهی الارب ). || ارقان طعام ؛ نیک مرغن کردن آن ( ؟ ). ( منتهی الارب ): ارقن الطعام ؛ رواه بالدسم. ( تاج العروس ). || آلوده شدن بزعفران.
ارقان . [ اَ ] (اِ) به لغت رومی حنائی باشد که بر دست و پا بندند. خوردن نیم مثقال از آن قولنج را بگشاید. گویند چون طفلی را ابتدای آبله برآوردن باشد قدری بر کف پای او مالند، ایمن بود از آن که آبله از چشم او برآید و به این معنی بجای نون ، قاف هم به نظر آمده است . (برهان قاطع). || به لغت مغرب الاقصی نوعی از بادام کوهی است که آن را لوزالبربر گویند و روغن آن را زیت الهرجان خوانند. (برهان ). لوزالسودان . ارجن . ارژن . بادام تهله . بخورک . ارجان . روغن جلّوز. رجوع به ارجان شود.
ارقان . [ اِ ] (ع اِ)درختی است سرخ . || حنا. رقون . رقان . ایرقان . فعیولیون . برنا. یرنا. یران . (اختیارات بدیعی ). رجوع به حنا شود. || زعفران . || دم الاخوین . خون سیاوشان . || زنگ (در غلّه ). آفتی که بکشت رسد و آن را یرقان نیز گویند. (مؤیدالفضلاء). یَرّقان . (محمودبن عمر ربنجنی ). (در آدمی )زردی . صفار، بیماری در انسان . بیماری روده . (مؤید الفضلاء). زریر. (مهذب الاسماء). رجوع به یرقان شود.
ارقان . [ اِ ] (ع مص ) خضاب کردن بحنا یا زعفران . (منتهی الارب ). || ارقان طعام ؛ نیک مرغن کردن آن (؟). (منتهی الارب ): ارقن الطعام ؛ رواه بالدسم . (تاج العروس ). || آلوده شدن بزعفران .
دانشنامه عمومی
اَرقان یا آرگان (نام علمی: Argania spinosa) گونه ای درخت، بوم زاد درهٔ سوس در جنوب غربی کشور مراکش است.
نام ارقان از: گونیلی، ابوالحسن: فرهنگ اصطلاحات کشاورزی، انتشارات پیام، تهران ۱۳۵۲ خورشیدی.
روغن ارقان ( روغن آرگان ) منتشر شده در ۱۳۹۷
همه چیز درباره ی درخت و میوه ی آرگان
آرگان ۸ تا ۱۰ متر بلند می شود و ۱۵۰ تا ۲۰۰ سال عمر می کند. شهرت این درخت به خاطر روغن میوه آن است.
میوه ی آرگان دارای ۲ تا ۴ سانتیمتر طول و ۱.۵ تا ۳ سانتیمتر عرض است که پوستی ضخیم داشته و دارای مزه ای تلخ است. این پوست تلخ، گوشتی شیرین را احاطه کرده است.
سوالی که شاید برای شما هم پیش بیاید این است که بذر آرگان، این میوه ی گران بها از کجا به وجود می آید؟
نام ارقان از: گونیلی، ابوالحسن: فرهنگ اصطلاحات کشاورزی، انتشارات پیام، تهران ۱۳۵۲ خورشیدی.
روغن ارقان ( روغن آرگان ) منتشر شده در ۱۳۹۷
همه چیز درباره ی درخت و میوه ی آرگان
آرگان ۸ تا ۱۰ متر بلند می شود و ۱۵۰ تا ۲۰۰ سال عمر می کند. شهرت این درخت به خاطر روغن میوه آن است.
میوه ی آرگان دارای ۲ تا ۴ سانتیمتر طول و ۱.۵ تا ۳ سانتیمتر عرض است که پوستی ضخیم داشته و دارای مزه ای تلخ است. این پوست تلخ، گوشتی شیرین را احاطه کرده است.
سوالی که شاید برای شما هم پیش بیاید این است که بذر آرگان، این میوه ی گران بها از کجا به وجود می آید؟
wiki: ارقان
کلمات دیگر: