ارمغانی

۱ - ( صفت ) منسوب به ارمغان سوغاتی . ۲ - ( اسم ) ارمغان سوغات رهاورد .

ارمغانی. [ اَ م َ ] ( اِ ) ارمغان. ( مؤید الفضلاء ). ( برهان ). یرمغان. راه آورد. ( اوبهی ) :
چو فکرت بمعراج معنی خرامد
همه حور عین آورد ارمغانی.چه ارمغانی از این به که دوستار آید
تو خود بیا که دگر هیچ درنمی باید.توچه ارمغانی آری که بدوستان فرستی
چه از آن به ارمغانی که تو خویشتن بیائی.آنرا که تو از سفر بیائی
حاجت نبود به ارمغانی.بدل گفتم از مصر قند آورند
بر دوستان ارمغانی برند.چه گنج است کان ارمغانیم نیست
دریغا جوانی ، جوانیم نیست.