ارقب

ارقب . [ اَ ق َ ] (ع ص ) ستبرگردن . مرد سطبرگردن . (منتهی الأرب ). رَقبانی . گردن کلفت . بزرگ گردن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). گردن ستبر. خرگردَن . || بزرگ زانو. (مهذب الاسماء). مؤنث : رَقْباء. ج ، رُقْب . (مهذب الاسماء). || (اِ) شیر بیشه . (منتهی الأرب ). اسد. || تیس جبلی . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ) (فهرست مخزن الأدویه ). بز کوهی . || (ن تف ) نعت تفضیلی از مراقبت . مراقبت تر. ارصد.

ارقب . [ اَ ق ُ ] (ع اِ) ج ِ رَقَبه .