ابن شهرآشوب محمد بن علی. اِبن شهرآشوب، محمّد بن علی (۴۸۹ـ حلب ۵۸۸ق)
(ملقب به شیخ الطایفه) فقیه، محدث، مفسر، رجالی و ادیب امامی. از نسبت نیاکانش چنین برمی آید که اصل خاندان او از شهر ساری مازندران بوده است. نزد پدر و جدش تلمذ کرد. مدتی در بغداد ساکن بود. سپس برای همیشه در حلب، مقر حاکمان شیعۀ حمدانی، اقامت گزید. در وسعت دانش شهره بود و از همه جا برای تحصیل به نزد او می رفتند. شیعه و سنی او را می ستایند. ابن زُهرۀ حلبی و ابن ادریس حلّی شاگرد او بودند. از معروف ترین استادان و مشایخ او می توان از جارالله زمخشری، خطیب خوارزمی، احمد غزالی، ابوالحسن بیهقی، ابومنصور طبرسی، قطب راوندی، ابوعلی طبرسی، ابوالفتوح رازی و فتّال نیشابوری نام برد. در فقه پیرو مکتب شیخ طوسی بود. برخی او را در شیعه چون خطیب بغدادی در اهل سنت می دانند. از آثار اوست؛ متشابه القرآن و مختلفه، در دو جلد (تهران، ۱۳۶۹ق)؛ مناقب آل ابی طالب (بمبئی، ۱۳۱۳ق)؛ معالم العلماء که نخستین بار به کوشش عباس اقبال چاپ شده است (۱۳۵۳ق)؛ مثالب النواصب.
(ملقب به شیخ الطایفه) فقیه، محدث، مفسر، رجالی و ادیب امامی. از نسبت نیاکانش چنین برمی آید که اصل خاندان او از شهر ساری مازندران بوده است. نزد پدر و جدش تلمذ کرد. مدتی در بغداد ساکن بود. سپس برای همیشه در حلب، مقر حاکمان شیعۀ حمدانی، اقامت گزید. در وسعت دانش شهره بود و از همه جا برای تحصیل به نزد او می رفتند. شیعه و سنی او را می ستایند. ابن زُهرۀ حلبی و ابن ادریس حلّی شاگرد او بودند. از معروف ترین استادان و مشایخ او می توان از جارالله زمخشری، خطیب خوارزمی، احمد غزالی، ابوالحسن بیهقی، ابومنصور طبرسی، قطب راوندی، ابوعلی طبرسی، ابوالفتوح رازی و فتّال نیشابوری نام برد. در فقه پیرو مکتب شیخ طوسی بود. برخی او را در شیعه چون خطیب بغدادی در اهل سنت می دانند. از آثار اوست؛ متشابه القرآن و مختلفه، در دو جلد (تهران، ۱۳۶۹ق)؛ مناقب آل ابی طالب (بمبئی، ۱۳۱۳ق)؛ معالم العلماء که نخستین بار به کوشش عباس اقبال چاپ شده است (۱۳۵۳ق)؛ مثالب النواصب.