باستت

باستتدر اساطیر مصر باستان،به عنوان یکی از ایزدبانویانی که به شکل شیر ماده ای بود و از هنگام حداقل دودمان دوم مصر پرستیده میشد. نام او به صورت های دیگر بَست، باست، اوباستی، و باسِت نیز خوانده می شود.تندیسی از باستت در موزه سنکنبرگ   تندیس های مفرغین باستت مربوط به دوره پایانی   نقابی برای گربه های مومیایی شده، موزه خاورشناسی دانشگاه شیکاگو   ایزدبانوی گربه، موزه لوور
نام اصلی این خدا در مصر باستان باست (Bast) بوده است. با این حال از آنجا که در خط هیروگلیف اغلب به پایان واژه، نشانی چسبانده می شده تا خوانش آن را درست تر گرداند، مصرشناسان آغازین در ابتدا نام او را باستت (Bastet) برگرداندند.
باستت یکی از خدایانی در آیین باستانی مصر است که تاریخ پر فراز و نشیبی از فراموش شدگی و بازگشت به مرکز توجه داشته. هرودوت می نویسد که نیایشگاه او در بوباستیس، که او آن را در زمان زندگی دیده بود، یکی از زیباترین نیایشگاه های کشور بوده و پیروان باورمند و بسیار داشته. ویرانه های این معبد هنوز در تل بسطه در مصر وجود دارند.
جدای از تقدس محلی باستت در شهر بوباستیس، آیین باستت به آرامی در سراسر مصر گسترش پیدا کرد. در دودمان ششم و در دوره پپی دوم احترام بسیار زیادی به باستت گذاشته شد و اعتبار آن تا به اعتبار خدای هاثور در شهر دندره نیز رسیده بود.

باستِت (Bastet)
باستِت
در اساطیر مصر، ایزدبانویی با سر گربه. پرستشگاه وی در شهر بوباستیس(تل باستایامروزی) بود که پس از تانیسبزرگ ترین پرستشگاه دلتای رود نیل محسوب می شد. این پرستشگاه شامل معبدی بزرگ و گورستانی مخصوص گربه های مومیایی شده است. در دورۀ فرمانروایی جدید مصر، گربه ها (که احتمالاً در اصل شیرهای ماده بوده اند) مبدّل به حیوانات مخصوص باستت شدند. در بسیاری از پیکره های برنزی، این ایزدبانو، در حالی که سپری با نقش شیر به دست راست و زنبیلی به دست چپ دارد، با سر گربه نمایانده شده است.