یاری هروی مذهب

یاری هروی مُذَهّب، نقاش، خوشنویس و شاعر سده دهم هجری است.
دو قطعه از مرقع مالک دیلمی، که اشعاری از خود اوست، به قلم سه دانگ و نیم دو دانگ عالی و خوش، با رقم: «المحرره یاری المذهب...» و «لمحرره... مشقه یاری»
یک قطعه از مرقع امیر غیب بیگ، به قلم نیم دو دانگ خوش رنگه محرر، با رقم: «لمحرره یاری المذهب»
تذهیب و طلاکاری نسخهٔ «خمسه» امیر علیشیر نوایی، با رقم: «خمسه میر علیشیر نوایی به خط قبلة الکتاب مولانا سلطانعلی المشهدی و به مذهبی مولانا یاری...».
وی پس از آموختن فنون نقاشی به صورت ابتدایی، به سفارش امیر علیشیر نوایی تحت تعلیم تذهیب کاران بزرگ هرات قرار گرفت و به زودی در نقاشی مهارت یافت. می گویند مهر سلطان حسین بایقرا را با قلم مو تقلید کرده بود و بدین سبب به مرگ محکوم شد، اما به وساطت امیر علیشیر نوایی از قتل نجات یافت. با وجود آنکه در تذکره ها او را جزو تذهیب کاران آورده اند او علاوه بر تذهیب، خط نستعلیق را عالی می نوشت و گاهی در میان مرقع ها قطعاتی به خط او دیده می شود که مهارتش را در نستعلیق نشان می دهد. شعر نیز می گفت.
او به مولانا یاری نیز شهرت داشت. این هنرمند تا اوائل سلطنت شاه اسماعیل صفوی می زیست.
او هم عصر با یاری هروی کاتب و یاری شیرازی می زیست که تشابه اسمی و تشابه تخصص نباید موجب اشتباه در یکی دانستن آنها شود.