بازپخت

بازپخت یا انیلینگ (به انگلیسی: Annealing) در متالورژی، یک عنوان کلی در عملیات حرارتی است که شامل حرارت دهی و نگه داشتن در یک دمای خاص که سپس با یک سرمایش با نرخ مناسب همراه است گفته می شود که عموماً برای نرم کردن مواد استفاده می شود.
عملیات حرارتی
فولاد
متالورژی
نمودار فازی آهن-کربن
بازپخت یا انیلینگ در فولادهای کربنی ساده در حالت کلی یک میکروساختار فریت-پرلیت (Ferrite-Pearlite) تولید می کند. برای بهبود قابلیت ماشین کاری یا عملیات سرد، بهبود خواص مکانیکی یا الکتریکی یا ترقی در پایداری ابعادی، می توان از فرایند بازپخت استفاده کرد. انتخاب یک فرایند بازپخت صحیح برای بدست آوردن ترکیب مناسبی از خواص ذکر شده نیازمند یک مصالحه بین خواص می باشد. نام هایی که برای فرایند بازپخت انتخاب می شوند خود گویای خواص نهایی هستند.
از نمودار دوفازی آهن-کربن برای فهم بهتر عملیات بازپخت می توان استفاده کرد. با اینکه هیچوقت نمی توان به شرایط تعادل کامل رسید، اما می توان تا نزدیک آن پیش رفت. در تعریف فرآیندهای مختلف بازپخت از اصطلاح "دمای بحرانی" یا "دمای تغییرشکل" کمک گرفته می شود.
دماهای بحرانی در فرایند بازپخت فولادها دماهایی هستند که باعث شروع آستنیتی شدن و پایان آستنیتی شدن هستند. برای یک فولاد، دماهای بحرانی بستگی به این دارد که آیا فولاد در حال گرمایش است یا سرمایش. دماهای بحرانی برای آستنیتی شدن برای فولادهای Hypo-eutectoid (فولادهایی که کمتر از ۰٫۸٪ کربن دارند) در هنگام گرمایش با نمادهای Ac1 و Ac3 و برای فولادهای hyper-eutectoid (فولادهایی که بیش از ۰٫۸٪ کربن دارند) با Ac1 و Accm نشان داده می شود. این دماها در هنگام سرمایش کمتر هستند و به ترتیب با Ar3 و Ar1 برای فولادهای Hypo-eutectoid و با Arcm و Ar1 برای فولادهای hyper-eutectoid نشان داده می شوند.

بازْپُخت (tempering)
نوعی فرآیند عملیات حرارتی، برای بهبود خواص فلزات. غالباً برای آلیاژهای فولادصورت می گیرد. در این فرآیند، فلز را تا دمای معیّن گرم و سپس در آب یا روغن سرد می کنند تا سختیآن کاهش، و چقرمگیآن افزایش یابد.